Lieve lezer,
De seizoenen in het leven zijn niet zomaar jaargetijden waarin de natuur verandert. Ze is een diepgaande cirkel van transformatie, leven en dood en opnieuw geboren worden. Daarnaast spiegelt zij wie we in essentie zijn; wij zijn haar! Het gedicht van Rumi dat ik vond, vertelt het zo prachtig. Ook zijn woorden zijn in ieders ziel aanwezig – ze is een universele waarheid.
“We began as mineral. We emerged into plant life, and into the animal state. And then into being human. And always we have forgotten our former states, except in early spring when we slightly recall being green again”. ~ Rumi
Elk mens heeft toegang tot de wijsheid van het leven. Ze is het geschenk dat we meekregen toen we geboren werden. In ons hart is het grote boek geschreven. De ziel roept ons om hiernaar terug te keren. Waar we zo naar verlangen – en de mens is zoekende – ligt verborgen in ons hart. Ze is geschreven in de diepste kamer van ons wezen. Daar ligt het verborgen.
Een tijd geleden had ik een droom. Als kleine baby zat ik in een grot op een boekenplankje. Er brandde zelfs een lichtje al zag ik niet waar dit vandaan kwam. Aan de andere zijde – ook in de grot – zat een oude man aan een tafeltje te schrijven. Op het tafeltje brandde een kaarsje. De droom zie ik nog helder voor me. Voor mij was het God die geduldig zat te wachten en ondertussen schreef.
Hij schrijft voor iedereen en Zijn woorden zullen we vinden in die grot in onszelf. Daar brandt het lichtje en vinden we ons kind-zijn terug. Puur en ongeschonden. Het duurt vaak lang voordat we dit ontdekken. De natuur helpt ons te herinneren aan die puurheid. De lente zit ook in jou. Wat wil je laten ontluiken?
Liefs,
Annemieke
