Lieve lezer,
Moederdag is voor veel dochters een intense dag. Dochters met moederpijn voor wie het contact gevoelig ligt, zijn vaak gespannen door de verwachtingen en de confrontatie met wat ‘moeder’ voor hen betekent. Als dochter heb je lang de hoop gekoesterd dat de verbinding met je moeder een gezond fundament gaat krijgen. Een moeder die haar volwassen plek inneemt in het systeem en jou als dochter ziet en benadert. Veelal is er onvoldoende een gezond fundament en zijn deze rollen omgedraaid. Dit noemen we parentificatie; het kind dat voor de moeder moet zorgen. Deze rolomdraaiing is een verstoring in het dochterschap. Haar verlangen dat jij er voor haar bent, is een vaak onbewuste verstrikking tussen jou en je moeder. Soms zelfs onzichtbaar, echter in alles voelbaar.
Op zo’n dag als moederdag kan het pijnlijk voelbaar zijn hoe parentificatie het fundament is van de moeder-dochter verbinding. Wanneer dochters vertellen over hun pijn, gaat het over de begrenzing die ontbreekt. Mag je grenzen aangeven? Voel je je sterk genoeg om de parentificatie te stoppen? Mag je je eigen plek innemen als dochter? Als dóchter en niet als moeder voor je moeder? Schuldgevoel en loyaliteit zijn de stenen die je in je handen draagt en je belemmeren om vrij te zijn. Het gaat erom dat je als dochter met andere ogen leert kijken. Allereerst naar jezelf. Wie ben je werkelijk op je authentieke dochterplek binnen het gezin? Wat heb jij nodig om in je eigen kracht te gaan staan om een dag als moederdag – en alle andere dagen – op je eigen wijze vorm te geven?
Er zullen altijd momenten zijn waarop je stilstaat bij wat ‘moeder’ voor jou betekent. Het is immers je eerste fundament geweest en heeft richting gegeven aan jouw leven en het beeld dat je over jezelf hebt gevormd. Ze is de koers waarop je bent gaan varen. Toch voel je diep vanbinnen dat je een andere koers wil gaan kiezen – naar een andere horizon. In het veld van stilte ontdek je wat jouw eigen, authentieke richting is. Daar vind je de stem van je ziel – voorbij de ruis tussen jou en je moeder. Bij de paarden vind je die stilteplek. Zij zien jou wie je werkelijk bent en brengen je in beweging om met andere ogen te kijken. Naar jezelf én je moeder. Wetende dat dit veld van stilte alleen maar liefde is.
Weet je welkom bij de paarden voor jouw nieuwe stap als dochter. Klik hier voor therapie met paarden.
Liefs,
Annemieke
