Samen een pad…
Steeds weer ‘ja’ zeggen, wel vijfentwintig keer.
We kijken terug op al die keren een ja.
Dankbaar voor de reis, die misschien nu pas begint.
Een pad van stenen aangelegd. Een fundament van samen.
Het was een pittige reis. Soms eenzaam en dan weer een-saam.
Bij elkaar zijn en blijven is delven naar dat wat verbindt en wat blijvend is.
We hebben heel wat stenen verzameld. Uit elk land steeds weer één.
We kijken uit naar een nieuw land. Nog niet eerder verkend.
De voorouders staan achter ons. De kinderen reizen mee.
De zon schijnt en de vogels zingen hun lied. Ja, laten we dansen, samen en voor altijd…
Liefs,
Annemieke
